Hij noemde haar altijd “mijn engel”. Nu zij uit het leven is gestapt vormt dit het centrale thema voor het ontwerp. Op een parabolische kegelvorm staat een langgerekte ovale blauwe schaal waarvan de bodem ontbreekt. De opening van de schaal kijkt uit over het water achter de graven. Binnen de schaal zijn een open en een gesloten hand zichtbaar als symbool voor de dualiteit in haar leven. Aan weerszijden van de schaal zitten er aan de buitenkant twee witte omarmende vleugels.